Kız isteme merasiminden sonra sıra nişanımızı yapmaya geldi. Nişanımız bizim için en özel günde 23 Eylül de oldu.Birlikteliğimizin yıldönümü. Bazen aile büyükleri bu tür günlerin önemini anlayamıyor. Perşembe akşamına denk gelince çok problem yaşadık. Malesef insanımız haftasonu kültüründen kolay vazgeçemiyor. Çoğu kişi gelmedi yada gelemedi. Bütün bahaneler haftasonu yapın şeklindeydi. Yapılan organizasyonlara böyle müdahale hakkını kim kime veriyor hala anlayabilmiş değilim.
Nişan bazen gereksiz yada öylesine geçirilmesi gereken şey gibi görülüyor. Bu yüzden daveti dyapacağımız yeri bir türlü belirleyemedik. Önce evde yapılsın denildi. Sonra eve sığamayız dedik. Evimizin alt katında boş dairede yapmayı düşündük. Yağmur çok yağınca bazen su baskını oluyordu. Korktuk vazgeçtik. Gebze küçük biryer. Böyle bir organizsayon için cafe yada restoran çok yok. olanlarda düğün salonlarıyla eş fiyat istyorlar. Beğendiğimiz bir yer bulduk. Bir hafta sonra sahibi vazgeçti. Yıkıp dükkanı tadilat yapacaını söyledi. Resimlerde görüldüğü gibi dayımın arkadaşının boş bir dükkanını bulduk. Nişana bir gün kala temizleyip biraz hazırladık. Resimler çok "otantik"görünüyor kardeşimin deyimiyle !
Kişi sayısı belli olamadığı için 100 kişi üzerinden ikram hazırlattık. Bu konuda Obasan yemek şirketine teşekkür ediyorum. Çok lezzetli şeyler hazırlanmıştı. Telaştan çok şeyler unutuldu yada yetişmedi.Aileler malesef çok destek olamadılar. Önceden yardımcı olacak kişiler sonradan gelmeyince çoğu iş bize düştü.
,
Pek çok aksiliği geçersek güzel bir akşam geçirdik.Nişan için sade bir elbise tercih ettim. Gebze de zaten sınırlı sayıda abiye alabileceğiniz mağaza var. Tek kalan bedeni bana uyunca aldım.Nişan için fotoğraflarımız profesyönel olsun diye istedik. Ama çok pişman olduk. Fotografçımız eşimin teninin rengini beğenmeyip phtotoshopla bana benzetmeye uğraşmış. Çok kavga ettim. En sonunda albümü yeniden yaptılar. Ama çekimini filan hiç beğenmedim. Çok alakasız şekillerde insanı kasıntı hale sokuyorlar. Makyajım ışıklarda iyice parladı. Sonuç param çöpe gitmiş oldu.
Nişan çiçeği olarak canlı çiçek istemedim. Evimde kullanabileceğim birşey olsun istedim. Ama piyasada bolca simli çok basit şeyler vardı. Biraz zorlandık ama içime sinen birşey buldum. Şu anda salonumun baş köşesini süslüyor.
Sonuç olarak acemilik dolu bir nişan yaptık. Çoğu şeyden ders alıp düğünde tekrarlamamaya karar verdik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder