30 Aralık 2011

BeNiM iÇiN 2011...

       2011in son günlerinde dönüp şöyle bir bakmak istedim. Bu yıl benim için bayağı hareketli geçti. Hem sevindim. Hem üzüldüm.Bazen karmaşık duygular arasında kaldım. Sonuçta güzeli kötüsüyle dolu dolu bir yıl geçirmiş oldum.
       Üç yıldır hayatımda olan banka kariyerime son verdim. Bir süre kendimi dinlenmeye aldım. 
bu kadar büyük bir ailenin parçası olmak çok güzel ama çok yorucuydu.
       Manevi kızkardeşlere sahip olmanın güzelliğine varıp teyze oldum.


       Hayatın artık tek başına olmayacağına ikna olup EVLENDİM. Galiba unutamayacağım en büyük olay bu olacak.



       2012'den çok güzel beklentilerim var. Umarım hepimiz için güzel,bol paralı, bereketli,mutlu,huzurlu bir yıl olur. Hepimizin yeni yılı kutlu olsun. 

Düğün hazırlıklarımla ilgili her türlü soruya cevap vereceğimi belirtmek isterim.
  

27 Aralık 2011

MeŞHuR LaBNe


Son zamanlarda bütün kanallarda gördüğümüz meşhur labneli pasta...

Henüz denemedim ama yılbaşında harika olacağına eminim.

22 Aralık 2011

KıRMıZı eTeĞiM

       Malum yılbaşı geliyor. Yeni yılın rengi hep kırmızıdır. Bende koç burcu ateş grubu bir kadın olarak kırmızıyı sevdiğimi fark ettim. Kırmızı oje vazgeçilmezim. Geçenlerde kadıköye gittiğimde kırmızı polar kumaş bulmuştum. aklıma bundan etek yapma fikri geldi. kalıp burdanın eski sayılarından. aslında 40 beden etek giyiyorum ama kalıp çok büyük geldi bayağı daraltmak zorunda kaldım. (siyah çorabımı bulamadım kahverengi giydim :) )


       Gizli fermuar olan kıyafetlerimde düğme olmayınca genelde hep açılma problemim oluyor. Aklıma agraf kullanma fikri geldi. Polar kumaşları çok seviyorum. atma derdi yok. Sürfile makasımla kesince yeniden overlok yada zikzak yapma ihtiyacı olmuyor. Tam tembel acemi işi :)

        Bu eteği dikerken komşularım evliliğimin hayırlı olsununa geldiler. Onlara hazırlık yapmaktan bitiremedim bir türlü. Bakalım nerde giymek kısmet olacak. Buda evimin ilk canlı çiçek hediyesi. Umarım öldürmeden bakabilirim.

20 Aralık 2011

YeNi YıL TeMaSı

Yılbaşı çok sevdiğim bir zaman dilimi. Heryer ışıl ışıl. Rengarenk. Ankarada olduğum zamanlarda kar yağdığında daha güzel olurdu yılbaşı. Malesef Gebze'de doğru düzgün kar yağmıyor yıllardır. Benim için yılbaşı=lapa lapa yağan kar.
Bu yılda kar yağmayacak bu gidişle. Sanırım yine yapay kar köpüğü kullanarak evime kar yapacağım :( Olsun bende blog sayfamı önce süslerim kar yağdırırım. Ne yapalım. Bununla avunurum bende .

13 Aralık 2011

eViMDeN SoN HaLLeR

Şu aralar tek hobim dikiş dikiş ... ev aldı başını gidiyor. dikiş odam henüz yerleşmediği için oturma odamı dikiş atölyesine çevirdim. umarım havalar çabuk ısınır :)son bir aydır bütün hayatım bu köşede geçiyor.

13 Eylül 2011

GeRi SaYıM VoL2


Düğün hazırlığı evlilik planları derken son iki haftaya girmiş bulunmaktayız. Daha yapılacak 4567642102112
tane şey daha var :( Kafamı kaşımaya vaktim yok. Blogumla ilgilenmek istiyorum. Dikiş makinemi özledim. 

25 Temmuz 2011

GaLiBa eVLeNiYoRuM


Ev tutuldu temizlendi gelinlik filan aldındı çeyizim gitti derken ben hala evlendiğimin farkında değilim. Bugün kolilerimi açıp yerleştiriken anladım. ben EVLENİYORUM. Bu ev benim. Benim istediğim gibi benim düzenim. Ay biraz tuhaf bir duygu. Hem heyecanlıyım hem hüzülü. Ama heyecan kısmı daha ağır basıyor.
Sıla'ya özendim. Yattım kartonların arasına.Bunlar daha çıkan ilk çöpler. Acaba toptan biriktirip belediyeyi arasam gelip alırlarmı? Geri dönüşüm için benim evden başlasalar yeterli :D

14 Temmuz 2011

DüĞüN HaZıRLıKLaRı VoL1

Aslında blogumu boş bırakmayı sevmiyorum. Ama bu tembellik yokmu. İlacı filan varsa kullanmak istiyorum. Bu aralar kendi evimin temizliği annemin taşınmasıda üstüne eklenince inanılmaz boşladım işlerimi. Hazır annem taşınacak ben toparlanacağım deyip taşınmadan önce kesebildiğim kadar kumaş kestim. Hazırladm. Bazısını dayanamayarak diktim. Ozaman fotoğraflayıp daha sonra kullanırım diyerek bir kenara ayırmıştım. Malum uzunca bir süre birşey dikebileceğimi sanmıyorum. Elimde kalanları bitirirsem şükredeceğim. Çünkü aklımda delice bir fikir var sadece araştırmalarımı bitirmem için biraz daha zamana ihtiyacım var.
Neyse benim gevezeliğim bitmez :)
Kocişimle bir süredir hobimiz ki aslında mecburiyetten alışveriş merkezlerini gezmek. Hatta bizimki gezmekten öte taciz etme boyutuna kadar geldi. Herhafta sonu yakınımızda olan pek çok yeri gezdik. Her mağazada değişik fikirler edindik. Bunların başında benim dekorasyon merakımdan dolayı incik boncuk mağazalar oldu.
Hazır dikişe el attım dedim. Önce basit şeyler dikeyim elimi alıştırayım. Sanki çok dikiş biliyorumda basit yada zor olduğuna karar verebiliyorum.
English Home bana en çok ilham veren yer oldu. Önce ürün beğendim. Neler kullanışlı olur diye bakındım. Birkaç şeyde karar kıldım. Sonra mutfagımın renklerini düşünüp güzelce turuncu yeşil keten kumaşlar aldım. Buraya kadar herşey normalde hesap yapmadan ölçmeden neden kumaş aldığımı bilmiyorum :)
En basit haliyle fırın eldiveniyle başlamaya karar verdim. Önce bir kağıda elimin şeklini tutacak gibi çizdim.Dikdötgen halinde boyunu belirledim.Birer tane turuncu ve yeşil parçalar kestim. Dikdötgen parçamın iki katı ölçüsünde krem rengi kumaştan  parça hazırladım.

Astarla aynı boyda birde elyaf parça yaptım. Renkli iki parçayı yanyana diktim. arasına elyaf üstünede krem rengini  koydum.

  Yanlamasına göz kararı aralılarla dikmeye başladım.
Hesaplamadığım tek şey elyaf kayıp taşmaya başladı. İğneleyip tutmaya çalıştım. malesef elyaf dikmek bana zor geldi :(
Bir taraf bitince karşı köşedende yanlamasına yeniden diktim. Sonuç İç astarı böyle
Dışı böyle oldu
İkiye katlayıp el şeklinde diktim.

Aslında hayalimdeki gibi mükemmel olmadı ama idare eder. Dikiş isteğimi kırmak istemiyorum :) Baş parmağım biraz içinde sıkışıyor çünkü payını verirken üstteki dikişlerin galiba biraz çekeceğini düşünmedim.
Ama olsun işimi görüp idare edeceği kesin.
Henüz bitirmedim altında görünen elyafları kumaşla kapatacağım. Onuda mutfak masama runner yapmayı planladığım  turunculu yeşilli keten kumaşla yapacağım.Henüz istediğim kumaşı bulamadım. Şimdilik beklesin daha düğüne üç ay var :)

Ben bu gazla o zaman altı tanede amerikan servisi kestim. Diktim. Bir ara onlarıda eklerim.İnşallah.

5 Temmuz 2011

GiT GeL (88)

Tuhaf bir başlık oldu ama sanırım evlilik hazırlığında olan birisi için aslında sürekli tekrarlanan bir durum bu. İki yazı arasında 40 gün geçmiş. Sanırım sayılı gün gerçekten çok çabuk geçiyor. Bu sürede çok şeyler yaşadım. Sanırım en değişik olanı evli olmak ama hala annemle yaşıyor olmak. Bu hafta koşturmacaya başlıyorum. Esas evlilik hazırlığı şimdi başlıyor.

27 Mayıs 2011

Geri sayım (128)

       Düğün hazırlığı denen şey ne kadar zormuş. en son yazı tarihime baktımda nerdeyse iki aydır bilgisayar başına geçip birşeyler yazmamışım. Tabi bu arada dikiş işinide ara verdim. Kumaşlarımı en son kaldırmakla kaldırmamak arasında kalıp aciliyetin hazırlıklar olduğuna kanaat getirip hepsini kolilere kaldırdım. Yeni evimde yeni cicilere olmayı bekleyecekler bir süre.
        Bu aralar kanaviçeye meraklandım. Birkaç seccade işledim. Elimde bir salon takımı var. Galiba benim evimde ipler kumaşlar mutlaka bir yerlerde olacak. Boş duramıyorum.
ama bugün bunlara ara verip nişan hazırlığında aldığım kuzucuklarımı hazırladım. Efendim bu şirin kuzularla münasebetimiz pek bir garip.

Kendilerini internet dahil bütün ortamlarda ve bilimum oyuncak mağazalarında aradım. Ama kısmet Eminönünde buluşmak oldu. Oyuncak olarak adlandırmayı onlara uygun bulmuyorum. Bu şirinlikler şimdilik evimde benim gibi misafirler. Konsepte uyum sağlamaları için duruma uygun giyindiler süslendiler ve 128 gün sonra yolculuğa çıkacaklar.
Kızların hazırlanması daha uzun sürdüğü için beyefendi ile başlayalım. Kendisi yakışıklı bir kuzu olduğu için papyon istediğini söyledi. Bende kendisini kırmadım isteğini yerine getirdim. İki farklı boyutta dikdörtgen parçalar hazırladım. Bunları büzdürüp üstüste ekleyerek papyon şeklini verdim. Siyah kurdela ile çevresini ve kuzun boynunu  dolayıp sıkıca düğümledim. ta taaaaaa

Pek bir yakışıklı oldu. Sıra hanım kızımızda. O da bembeyaz tüller içinde kuğuya benzemek istedi. bende bir parça tülle ona duvak hazıladım. Duvağına inciler diktim. Sonra oğlumuz kızımıza bir inci kolye hediye etti. onuda boynuna taktım.






ve mutlu son...
Kalan 128 günü beraber bekleyeceğiz. Onlarla ne yapacağım süpriz.