Normalde hasta olan ve raporlu olan birisi evde yatar. Uzanır, eline tv kumandası alır, bütün gün zaplar durur. Ama bizde durum farklı. Ben sırf evde ses yapsın diye tv açıp yüzüne bakmam. [Babaannemden geçen bir huy bu :) ] Sonra elime mutlaka bir elişi almam lazım. Ne olduğu önemli değil. Yeterki ben oyalasın.
Dikişe bir süre ara vermek zorundayım. Ani hareketler ve uzun süreli masa yada makine başına durmam rahatsız ediyor. Çok bölüncede diktiğimden birşey anlamıyorum. Tabi kış sebebiyle psikolojik olarak dikiş odamda üşüyorum :) Oturma odasını da uzunca süre işgal etmem malesef yasaklandı. Kocacım delirme hallerine geçiyor.
Bunlar bir araya gelince bende yeni hobiler arayışına girdim. Okuma listemdeki birkaç blogda kanaviçe işlerini hayran hayran izliyordum. O kadar şirin ve iç açıcı görünüyor ki. Dayanamadım ve bir iki kitapla biraz kumaş sipariş ettim. Şimdi sabırla! onları bekliyorum. Teyzemler ve kendim için seccade işlemiştim ama biraz araştırınca sadece iki çarpı atmaktan ibaret olmadığını gördüm. Bakalım neler yapacağım.
Sizlerde fikir sahibi olun diye isimlerini ve birkaç görüntülerini ekliyorum. Eğer beni okuyanlar arasıdaysalar teşekkür ediyorum :) Bu güzelliklerle beni tanıştırdıkları için.
Bende böyle ciciler yapacağım inşallah.
çok geçmiş olsun.
YanıtlaSilemeklerinize bayıldımm:)
göz nurunuza sağlık..
muhabbetle.
teşekürler :) yalnız bunları ben yapmadım. beğendiklerimi paylaştım. inşallah yakında bende yaptıklarımı eklerim :)
Silbende çok severim kanaviçeyi, hadi bakalım şimdiden merakla bekliyoruz çalışmalarını bol işlemeler :))
YanıtlaSil